Ustarası Cebimdedir Ömrümün
Yürüyorum geceye inat..
Duvar duvar aşıyorum kör zindanları... Şehrimi karanlıkta bırakıp, Gözlerini solumaya geliyorum. Biliyorum, ayazlar pusuda. Acılarını kanımla süzdüm Kader süzgeçinden... Aktıkça kanım toprağa, Külleri bastım sızlayan canıma.. Sen, akan kanımdan Susuz güllerime, Zemzemi içirdiğimi hayal et yarim.. Ay kibritle aydınlatırken geceyi, Ben gözyaşlarınla yıkıyorum Toz toprağa karışmış dudaklarımı.. Zemheriler yağıyor geceden üzerime. Sırtlanlar ise uyku bilmez, Hep tetiktedir dudakları. Aldırma sen sevdiğim ; Heybemde asılıdır kefeni ölümün, Cebimde ustarası saklıdır ömrümün. Sana geliyorum gülüm. Yüreğimde mavzer yarası. Tütünler sarsam da, Dinmiyor sol yanımın sancısı. Sözüm sözdür ey yar, Bir şafak vakti, Çiğ tanesi gibi Saçlarına düşeceğim. Son kez gözlerini soluyup Avuçlarından sonsuzluğu içeceğim. Sökseler de kütüklerden adımı, Senin kollarında Vuslatı alnından öpeceğim.. 13.05.2006 - 18.24 İsmail Sarıgene |