YORDUK BU KALBİ
Ya çok fazla sevdik ya çok üzüldük,
Ya da hasretlerle yorduk bu kalbi. Kader diye onca derde yazıldık, Acılarla boğduk durduk bu kalbi. Köreltmedik nefsimizi bir kere, Yağlı yedik, yağsız yedik doymadık. Gittik gönlümüzün estiği yere, Aklımızın dediğini duymadık. Zaman mı tükenir, yoksa bizler mi? Gün gün sona doğru akıp gideriz. Mazi mi silinir yoksa yüzler mi? Geçmişe gizliden bakıp gideriz. Coşari hayat bu! Beden yorulur Korku hasret hasret sarıyor teni Elbet son nefeste canan sorulur Ölüm bir meçhule çekiyor beni! İbrahim COŞAR |