EY GÖNÜLVefa sokağında yalnız başıma; Gezmekten yoruldum gezmekten gönül… Mutluluk resmini kör duvarlara; Çizmekten yoruldum çizmekten gönül… Razıydım bahardan sonra kışına; Yüzüme gülmeyen çatık kaşına; Başıma geleni boşu boşuna; Yazmaktan yoruldum yazmaktan gönül… Muhabbet şehrinde eyleme pazar; Kıskanan gözlerden değiyor nazar; Her veda sonunda kalbime mezar; Kazmaktan yoruldum kazmaktan gönül… Haciz mi koyarsın geçen dünüme; Uymadı seninle günüm günüme; Çile şarabını hergün önüme; Dizmekten yoruldum dizmekten gönül… Hangi derdi yazsam hangi elemi; Künyeme işledim kahrı, çilemi; Efkâr nöbetini tutan kalemi; Üzmekten yoruldum üzmekten gönül… Ali ALTINLI – 09/02/2015 Saat: 17:05 |
Emeğin değer görsün daim ol