Gecekonduda HayatŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Gecekondu yıkımlarının hüznü ve insanların çaresizliği üzerine yazılmış bir şiirdir.
Samanlığı seyran etmiştik, Bir göz odamızda. Duymamıştık, İliklerimize kadar işleyen soğuğu Aç kaldık; Açıkta kalmayacaktık güya... Emek vermiştik, Her taşına toprağına Fakirhanemizde, Fakir halimizle Yaşıyorduk en azından İliklerimize işleyen soğuğu duymadan Ne ayakkabı, ne elbise alabilirim Çocuklarıma. Yamayıp yamayıp giyecekler En azından yaşıyorlardı Akan damın altında büyüyecekler Bir anda söndü ocağımız Ne evimiz kaldı ne bucağımız Çaresiz Kaderimize küsüp Mutsuz yaşayacağız. Oysa yaşıyorduk küçücük odamızda Bize saray olan şirin gecekondumuzda.. |