Başı Heves Sonu Utanç
Aşkı arıyor, aşkı yaşıyorlar(!)
Bahçeden bahçeye girip, Çiçekten çiçeğe konuyorlar. Anadan doğma görüntülere çarpan kalpleri; Gecenin kuytusunda yaşadıklarına, İşte aşk! Diyor... Onlar aşkı ne bilirler? Bilemezler! Ya gezdiği çiçeklerin balını açlığına heba eder. Ya da girdiği bahçeleri utanç tarlasına çevirirler. |