Yamaca bir sırt vermiş ki, pir duruşuyla heybetli
Doğası ve tarihiyle, Karadeniz’in simgesi
Horonuyla Hamsisiyle, Temel ile Gülsüm’üyle
Güzide bir kent ülkemde, karşımda tüm görkemiyle.

Boztepe’deyim o akşam, kuşbakışıdır manzaram
Durmak ümidiyle selam, engin maviliğe devam
O günüm ki maalesef! Esefle puslandı ruhum
Ahi Evran türbesiyle, yüreğimde görkemiyle.

Dönüş yolunda geçerken, Kızlar Manastırı bir zan
Maziden bir çizgi roman, canlandı zihnimde o an
Kenti ortasından bölen, bir asırlık taş köprüden
Trabzon’dan taa! Bursa’ya, gönüllerde görkemiyle.

Gezdik eski eserleri, duyduk uhrevi ahengi
Sultanlar devrinden kalan, yüzyılların haşmetini
Günün birinde gezdiğim, bir müze ki* Ayasofya
Karadeniz çehresiyle, meydan okur görkemiyle.

Atatürk köşkünde geçen, bir fasıl öğle vaktinde
Gönül telimi titretir, çalar aheste bir beste
Ağaçların gölgesinde, koruluğun nefesiyle
Canlanır bir kent mistiği, o an birden görkemiyle.

Bir cumartesi sabahı, Maçka yolları tez akar
Dudaklarda meşhur türkü, göz önünde asfalt uzar
Yol kenarında çayırlar, koyun kuzuyu ağırlar
Bu manzaradan bihaber, kalmaz mı ki görkemiyle?

Tüm heybetiyle nihayet, doğadan taşan zarafet
Kurulmaz mı karşımızda, bir sofra ilanihaye
Nefesimizde nefesi, işittik billur bir sesi
Bir manastır ki kuytuda, dere tepe görkemiyle.

Yöre insanım bir başka, duyduğu sevgi ve aşkla
Baharı müjdeler bana, gel de sen bu işe şaşma
Yıllar yılları kovalar, his seli sel olur coşar
Şen ola Trabzon’um şen, güneş doğar görkemiyle.


L.T.

* Bugün Camii hüviyetini tekrar kazanmış bulunmaktadır.