Ukbaya taşıdığım bir ömür tutsağınım
İlme-k ilme-k dokudum sevdayı
Her ilmeğin bir düğümü, Her düğümün bir hikayesi var oysa Kaldı ki; Kahraman da sensin,düğümde... Yola düşen ayaklarım, sürüklenirken peşin sıra Sınanıyor her düşüşden sonra Sevda bu yakmaz mı canı ? Acıtmıyor zahirde ki, batinde ki kadar Hal den hale koyan bilir Aşık’ın halinden Aşk, ehline yakışır gerisi yalandır gözü kör eden türlü nevaleler var Hepsinden, Dua ya sığındım . Mühür vurdun yüreğime Boşuna değil bunca çile Hayat yokuş, Sevda ateş! Vaz geçsende bu yokuş yürünecek! Ve bu ateş sönmeyecek! Ahdimizin gereği, taa baştan hükümlüyüm Ukbaya taşıdığım bir ömür tutsağınım A.t.p |
Selam ve saygı ile