Yeterki iste
Zaman denen akışın
Sözü geçmez yüreğe O hep özgürse O hep çocuksa Ve sevgi doluysa. Rüzgar gibi geçerken Acımasız yıllar, Düşürsede saçlarına aklar Kalıbına sığmıyorsa yürek Dokunamazlar. O yürek Salıncakta sağlanırken Kahkaha attığı Kırlarda papatya topladığı Uçurtma peşinden koştuğu Yıllara akar akar. Eski yakışını yitirsede O ahu gözlerinin bakışı Solsada Gülyüzün alı Olmasada ayağının halhalı Yüreğin gidemeyeceği yer Ulaşamayacağı mesafe yoktur Umutlar tükenmedikçe Yeterki iste, yeterki iste |