vuslat
saydım bak geçen günleri
on iki gün 2 saat etti kenarda bir sandalyede geçmeyen vakti bir de vuslat beklentisi bari yüzün gülsün bu ne hal kavuşmak istemezmişsin gibi bak çiçekleri de suladım hiç gitmemişsin sanki ben seni sordum sen komşuları ben seni sardım sen bavulları ayakların geri geri giderken hatırlatırım sensiz akşamları nasıldı yolculuğun annen baban kardeşlerin çocuklarıma iyi bakmışsın kısmetse yine görürsün geride bıraktığın aileni artık sende bir annesin ve de ailenin temel direği söz bir daha göndermem yaşatmam sana bensizliği |