Unutmam anne seni

Elime kelepçeler geçirilsin
Unutmam anne seni
Dilimi akrep soksun unutsa seni
Unutmam anne seni

Unutmam anne seni
Unutulmasın anneler...

Dediler bu gün anneler günü
Sevindim
Hatırlanacak o melekler bu gün bir çiçekle
Yada bir dua ile...

Unutmam anne seni
Bir çocuk görsem anne kucağında
Der ona bakışlarım:
Anne ne demektir
Düşündün mü hiç?
Anneler şu dünyada tek cennettir çocukları için
Derim

Unutmam anne seni
Rüyalarımda arıyorum ağlıyorum her gün
Nerdesin annem annem …

Denizdi gönlünün derinliği
Toprak oldu
Bulut oldu annem…
Unutmam annemi...

Bir anne görsem aklıma sen gelirsin
Aklıma sen gelince dünya şenlenir...
Dünyada cennetimdin annem
Sığındığım melektin annem
Şefkat meleğimdin annem! ..

Unutmam anne seni
Başım ağrısa derim annem annem
Dertlerime ilaçtın anne.

Anne ne demektir

Hastalansam alnımda
Bahar rüzgârı gibi
Anne ellerin
Anne pınardın hayatımın çöllerinde
Karanlıklarıma güneştin anne...
Unutmam anne seni

Bir fidandım
Bahar oldun anne
Rüzgârı serin

Anne ne demektir...

Gurbete giderken bir o ağlardı ardımdan
Anne ağlayan göz
Oğul oğul diye
Derdimden haberdar olan
Derdimi işiten kulak olmuş annem

Kışlarıma bahar oldu annem
Rüzgârı serin
O baharların nefesinde uykularım derin...
Cennetten uzakta şu dünya

Anne ne demektir

Bir bebe görsem
Uyuyor olsun annesinin kucağında
O baharın kucağında uykuları derin...
Bir meleği var şu dünyada o bebenin
Annesi var derim
Ve derim sanslısın ey bebe
Senin için cefa çeken
Her suçunu affeden
Derdini unutan seni düşünen var...

Annesine öf bile diyen bir çocuk yaralamış peygamberimizi
Anneler melek
Bizi doğuran melek anneler...
Unutulmasın anneler...

Her sabah uyanmak istersin onun sesiyle
Onun sesinde mutluluk...
Her sabah görmek istersin yüzünü
Onun yüzünde ışık


Annen ölünce ağlarsın
Annem annem der ağlarsın sen de
Annem annem dedim ağladım
Ölünce annem


Sarılırdı boynuma gurbetten dönüşümde
Kavak yelleri biriktirmiştir kolların
Gönlündeki gece gündüz olurdu
Yüzümdeki kış bahar
Geçerdi dizinin ağrısı başının ağrısı anne
Gönlünde yıldızlar
Yüzünde papatyalar
Türlü yemekler hazırlayan ellerin mutlu...
Unutmam anne seni

Anne ne demektir...

Dönmüşse gurbetten evladı bir annenin
Gönlündeki gece gündüz olur
Yüzündeki kış bahar
Çünkü anneler fedakarlığı karşılıksız güneştir...
Annelerin rüyalarında çocukları
Bayramları zehirdi annemin dönmezsem gurbetten


Anne ne demektir
Düşündün mü hiç?

Sadece doğuran değil onlar
Uyutan büyüten
Eğiten bir melek
Cennet annelerin ayakları altında
Uykuları uçup gitmeyi bilir
Uyutur büyütür anneler

Düşündün mü hiç
Gönlünün söküğünü kim dikecek yoksa annen
Önüme seccade koydun
Rahle koydun anne
Unutmam anne seni

Ayaklarının altındadır cennetim
Sen öldün dünya cehennem bana
Cennetimdin anne
Şefkat meleğimdin annem! ..
Unutmam anne seni

Şefkatti tattığım çorbanda
Şefkat katmış çorbana ellerin
Uykudan uyanır derdime yanardın
Hep duadaydı ellerin
Bir günlük yokluğum en zalim ayrılıktı sana...
Yıldızla ay olmalı yanyana...

Bir köylü kadındı annem
Bir kahraman kadındı
Hüznü kaldırırdı elleri tarlalarda
Ekmeğimizin ferhatı oldu annem...

Kardan yorgan gibi pancar tarlasında hüzün...
O tarlalar yemiş annem ömrünü.
Ak sütün şefkatli dizin
Çocukların içinmiş gecen - gündüzün
Ey cefakar anne
Unutmam seni

Bilir misin ey çocuk
Anneler vurunca iki can birden acır
Anneler ölünce iki can birden ölür...
Annem öldü
Ninnileri kaldı damarlarımda sevgi gibi
Annem öldü
Ben öldüm

Öpülmüyor yanaklarım şimdi
Annem uyandırırdı beni sabahleyin
Aradığım o sabahlar şimdi
Anlamamıştım ölümün derinliğini hiç böyle

Anne ne demektir
Üzme anneni aman
Bir gün bakarsın ninnilerden eser yok evinizde
Kalbin söküğünü diken eller gitmiş
Çaresizliğin ağlatır...
Zordur artık yaşamak

Dostların yüzünde yüzünü aradım anne
Dostların yüzünde yok anne yüzün

Dokuz ay taşır bizi analar
Büyürüz yürürüz
Cefalar üstüne cefa çeker anneler

Hakkı ödenmez o meleklerin
Unutulmasın anneler...

Annelik büyük makam derdi annem
Cennetim ayaklarının altında derdim
Annelik büyük makamdır
Bana ilk öğretmen oldu annem
Okul çantamı taşıyan annem
Gurbete gittim köyümden uzaklara
En çok aklıma sen geldin, en çok sendin özlenen

Anne ne demektir

Senin fotoğrafının olduğu yer bana gurbet olmazdı
Senin mezarın şimdi gönlümde sen hiç ölmedin
Anneler ölmezmiş anladım
Dünyayı sevdim sen gördün diye
Toprağı sevdim
Senin ayak izlerin vardı
Ağaçları kuşları sevdim
Seninle dost ağaçları
Gölgesinde oturduğun ağaçları
Kuşlar ki senin mezarının üstünde şimdi
Bulutlar ki ağlıyor şimdi benim gibi
Bulutları dost bildim kendime bu yüzden

Bilir misin ey çocuk
Rüyalar çiçektir anneler varsa
Benimde çiçek rüyalarım oldu
Rüyalarımda annem
Ya inek sağdı
Ya çapa yaptı
Çamur sıvıyor yada
Evimizin sıvası dökülen bir duvarına

Acılara tat katar anneler yaşarken
Tatları alır gider annelerin tabutu...
Annem öldü gidemez oldum köyüme
Yollar bilin artık yokuş oldunuz …
Mevsimler bilin artık güneşinizi yitirdiniz
Köyüm bil artık sarı yılan var sende

Unutulmaz anneler

Annem öldü biliyorum
Eski alışkanlık işte
Her bayram uzat elini ilk öpülecek el senin anne derim
Elimi tut anne derim


Neden bana öldü annen diyorlar
Anneler ölmez ki,çocukları ölmeden...
Anneler ölmez çocukları ölmeden

Unutulmaz anneler

Helal süt sevgi olurmuş...
Görev bildim sevmeyi
Sevmesini bilmeyen nasıl sevsin anneyi
Anneler bir çiçek
Çiçekler sevilecek
Anneler bir melek
Melekler sevilecek
Anneyi sevmek nuru sevmek
Anneyi sevmek cenneti sevmek
Kutsal bildim anne sevgisini
Anneler kutsaldır" öf “bile denilmez...

Melek desem az sana...
Bir gün değil anneler günü bende
Bin gün az sana...
Unutmam anne seni

Tarlaya giderdin anne
Sarmaşık çiçeğin nereye tutunsun
Her yer güneşsiz...
Evler dört duvar olurdu sen olmayınca

Unutmam anne seni


Ölüm yatağında anne
Allah’ım sana kulluk edemedim dedin ya
Annelerin yoktur günahı

İpleri vardı annemin
Işıkları vardı annemin
Kıtaları bağlamaya yeter
Göğüslerinde ak süt
Gönüllerinde ak duygular
Beyinlerinde ak düşünceler var annelerin
Unutmam annemi
Unutulmasın anneler...

Anne ne demektir

Ben annemin sarmaşığı…
Fidana sarılır sarmaşıklar
Çiçek açmak için
Annelere sarılır çocuklar
Güneşe koşmak için
Unutmam annemi
Unutulmasın anneler...

Annem annem
Kuşların da yüreğinde annelik var
Rızık kar altına saklanırdı bazen
Kar üstünde titreyen serçeler
Bir de kar üstünde sen
Unutmam annemi
Unutulmasın o cefakarlar...

Kar düş toprağa anneler ölünce
Anneler özlensin
Anne mezarlarına çiçek olsun çocuklar

Gurbet dönüşlerimde yolda karşılardı annem
Gurbete düşerse çocukları
Yollara düşer anneler
Derde düşerse çocukları
Dertlere düşer anneler
Ateş düşmesin annelerin yüreğine
Ben ne anneler gördüm
Ateş düşmüş yüreğine
Sönmek bilmiyor
Çocukları için ateşlerde yanan anneler
Unutmama annemi
Unutulmasın anneler...

Ben çok koklanmışım
Sen de koklanacaksın ey bebek
Şimdi mışıl mışıl uyu
Kundakta çiçektir bebeler
Koklar çiçeğini anneler

İşte anne kucağında
Bir kelebeksin
Ey bebe...
Anneler melek doğurur
Unutma anneni
Unutulmasın anneler...

Gurbetten köyüme dönüşümde
Haberimi alıp yoluma düşerdin anne
En çok anne özlenir gurbette
Bu dünyanın cenneti anneler
Dizi uyutur
Dizi ağlatır
Unutma anneni

Oku dedi okudum
İnsanları sev dedi sevdim...
Razı oldu mu benden annem
Razı olsun benden annem
Dünyalar benim olurdu o mutlu olunca...
Unutma anneni

Ben anladım en tatlı ses anne sesi
En şirin yüz annelerde
Ne güneşte ne ayda...
Ben ay çiçeğiyim yönüm anneme...
Unutmam annemi

Unutulmasın anneler...