ANILARDAN BİR DEMET




sensiz izledim güneşin batışını
gözlerimde nem yüreğimde hüzün
yürüyorum bir sahil kenarında
yavaşlayan adımlarımı sayarak

deniz hırçın dövüyor dalgalar kayaları
balıkçı kayıkları arıyorlar sığınacak liman
kimisi boş dönüyor kapalı kısmeti
bir başka güne vira demek niyeti

dalıyor gözlerim çok uzaklara
sen geliyorsun aklıma
beraber az mı yürümüştük el ele
bu yollarda omuz omuza
yanımdasın sanki yine
bak az ileride balıkçı barınağı
son çayımız oldu beraber içtiğimiz
önünde koca bir çınar var
aşkımızı ölümsüzleştirmek için
ismimizi kazımıştık her tarafına
kısa saplı çakılarla

aramızda kalmıştı koca çınarın gövdesi
sen bir yanında ben bir yanında
kavuşamıyordu ellerimiz
olmaz bu engelleyemezsin ey çınar
yine de sarıldım anlamadan sımsıkı sana
yasladın başını omuzuma
sığındığım limanım sensin diyerek
ürkek bir kuş gibi titredi bedenin
kalp atışlarını hissetim yüreğimde
yakomozlar düşerken yorgun denize
ay kendini gösterip gülümsedi bize

üzerimizdeki heyecan geçmiş
almıştı yerini doyumsuz tutku
önce masumca başladı öpüşmeler
sonra içimizdeki kor alevlendi
yayıldı tepeden tırnağa tüm bedenimize
zaman mekan kavramı yoktur artık
azgın sular durulana dek
mutluluk bakışlarıyla ayılırız sarhoşluğumuzdan
dünyayı keşfeden sanki bizdik yeniden ...


Refik
31 . 01 . 2015
İstanbul




Güzel bir sevgi şiiriydi, şairini kutluyorum.Puanım tam.Yunusun diyarından selamlar.