SUS BE ÇOCUK
Sus be çocuk!
Öyle ağlak ağlak gelme bana. Zamansız gelipte oturma saatlerce böğrüme mesela. Mutsuzluğuna arkadaş arama. Hem bak ben büyüdüm, Hani derdikya küçükken; Kocaman oldum,kimseler karışmıyor da bana. Bütün bakkallarda benim Oyuncak araba da yok,bak gerçeğiyle oynuyorum. Buraya gel,yapma ,etme de yok Özgürüm ben çocuk. Tamam tren raylarında yarış yapamıyorum Salıncaklarda sallanıp gökyüzüne dokunamıyorum Ağaç tepelerinde hayal de kuramıyorum Her sabah annemin öpücüğüyle de uyanamıyorum. Artık şen değilim be çocuk. Artık yoruluyorum çocuk. Bende ağlıyorum; Kıymetini kocaman olunca anladığım, Mutluluklara,sana ağlıyorum çocuk! Ağla sende hıçkıra hıçkıra, Susma çocuk,ağla... D.Karadağ |