GÖR ARTIK
Hicranlara gark oldu yüzümdeki tebessüm
Her gece yokluğunla dolduğumu gör artık. Ara sıra baktığım aynalara da küsüm Günden güne sararıp solduğumu gör artık. Hıçkırarak ağladım sokağında durup da Cebimden resimleri yollara savurup da Pişmanlıktan başımı duvarlara vurup da Ak düşmüş saçlarımı yolduğumu gör artık Aklımda hep sen varsın bir dakikam yok sensiz Yaşamak öyle zor ki; tatsız renksiz desensiz Bir şeylerim eksik hep, parça parça,esensiz Öyle yarım yamalak kaldığımı gör artık. Hatıralar sinemi dağlayıp deşiyorken Ellerim buz tutuyor gözyaşım üşüyorken Bir rüzgâr uğuldayıp bir yaprak düşüyorken Uzaklara bakarken daldığımı gör artık. Yorgun kederlerimde,perişanım,bitkinim Ne isyan var feleğe ne de içimde kinim Kan revan yaralarda inleyip inim inim Bir sonun kapısını çaldığımı gör artık. Son nefesi vermeden bir cesede dönüşüm Gözümdeki ışıkla başladı yar sönüşüm Âlemi ürpertiyor derbeder görünüşüm Can çekişe çekişe öldüğümü gör artık. Hasan Hüseyin YILMAZ |