Bugün selam yolladım göçmen kızına
Yaşanmıyor gülmeden alsın aşkını
Gururlu katlanamaz gönlüm nazına
Kırabilir bilmeden alsın aşkını

Geç kalanın elinden gidermiş yeri
Haber verdim demesin kalleşin biri
Çevremde dolaşıyor bir sürü peri
Dostluğumu silmeden alsın aşkını

Ne güzeldi yine üstad, hani "içiniz de,onsuzluk biriktirirsiniz ve mecbur olursunuz dönüp gitmeye" Hem git dersiniz hem sarılırsınız sımsıkı ki gitse öleceğinizi bilirsiniz...Oysa bazı gidişler de,mecbur olunduğu için gidiş oluyor kimbilir...Bitmese de bitiyor her şey işte,mecbur kalınıyor... Önce yüreğinizin kuytuların da aşkı mayalıyor büyütüyorsunuz, sonra umut bitiyor, sevgisi hala yüreğinizi titretiyor da sırf onu düşündüğünüz için sevdanızı kefenleyip,yüreğinize gömüyorsunuz en sonunda.... Bin bir emekle inşa ettiğiniz şeyin bir hülya olduğunu, hayal olduğunu gördüğünüz de ise mecbur kalıyorsınız uzaktan sevmeye,mutlu olmasını diliyorsunuz ama hep gözünüzün önün de olsun istiyorsunuz... Hiçbir şey biriktirmek için değil, o güne dek yüreğiniz de biriktirdiğinizi sandıklarınınız aslında hiç olduğunu gördüğünüzde, başka bir şey biriktiremeyeceğini biliyorsunuzdur zaten artık.... Sadece biraz uzaklaşırsınız ve selam yollarsınız nazına işvesine,için de kaybolduğunuz ela gözlerine.... Mecbur kaldığı, başka seçeneği olmadığı için gittiğini bilirsiniz ve siz de kalan emanetini sonsuza kadar canınız da saklarsınız.....

"saçlarını yüzüme ser son bir kez daha ey yar,belki çare olur yaralarımı sarmaya" .... Yaraları elleriyle, tırnaklarıyla açanların sesi ,nefesi ,saçları pansuman olmaz işte o yaralara....Malesef üstad bir bünye, hem zehri hem de panzehiri olamıyor yürekte ki karşılıksız sevdaların... Kârını da fazlasıyla bırakıp geride, "üstü kalsın" al aşkını diyerek gitmesini seyrediyorsunuz içinize yaşlarınızı akıtarak.... "Al aşkını,aklımı geri ver sende kalmasın;başka yürekleri sevip de sen sanmasın" Aslın da aklınız da kalan o değil, onunla kurduğunuz, kurduğunuzu sandığınız şeyde kaldı aklınız; yitirdikleriniz de, bitirdiklerinizdedir....Aaaahh üstad aahh! tüm hatıraların üstüne benzini döktükten sonra çakmağınızı yakacak ve geriye doğru atacaksınız..... Alevlere sırtınızı dönüp yürüyeceksiniz ardınıza hiç bakmadan, yalazları vuracak sırtınıza.... Alsın da gitsin aşkını üstad,gitsin....

Ne deyim üstad ne söyleyim bilemedim...Duyduğum en naif ayrılık şarkılarından biri,hele şiir ve davudi sesinizde ki yorumunuz; gidenin de kalan kadar acı çektiği ama köprüleri yıkmak zorunda hissetmesi,daha güzel nasıl anlatılabilirdi ki....Emeğinize,yüreğinize sağlık...Yine kederleri saldınız yüreklere....Huzur için de kalın,en içten selam ve saygılarınla efemdim....................peri