SAHİLDE SENSİZŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Ekim 1978 yılında Kıbrıs sahili ......Sanki dün gibi....Eski defterden.....
senin yokluğunda
uskur vurgunu dalgalar gözlerimi tutsak ettiler çivit mavisi suya yeşili katıp beyaza varıyorlar çıldırıp azıyorlar köpüklerine bağlayıp beni vuruyorlar kayalara hınçlarını alıyorlar benden tutunmak istiyorum çaresiz bilmediğim çakıllara yok senden başkasında sevdanın kokusu can evimde sensizliğin acısı ve beni boğan korkusu dönüyorum sensizlik denizine uskur vurgunu dalgalar zalim acımasız zindancı göz yaşlarımı kendilerine katıp akşamın karası ile aklımı yeniden tutsak edip parça parça olmuş ruhumu taşlara seriyorlar karanlık ufka bakıp elini uzatmanı bekliyorum feryadımı sadece martılar duyup zavallı halime çığlık çığlığa onlarda ağlıyorlar |
Sıla özleminin tavan yaptığı bir yerdir ada.
Anılarımda şu da var. İzin hakkı olmayan ya da sırası olmayan delikanlılar gece nöbette ayaklarından kendilerini vurur tedavi sonrası 21 günlük istirahatini anavatanda geçirirlerdi. Sonunda bu tip istirahatin adada geçirilmesi usul haline getirilerek önlem alındı ve bu tür olaylar engellendi...
Evet buram buram özlemin ateşini dalgalarda söndüren bir şiirdi.
Tebrik eder saygılar sunarım.