bir hiç’likte bulmuştum Seni
bir hiç’likte kaybedebilirsin beni
Onca söz, sevgiye dair, onca naz
hiç söylemedim farz et, hiç bakmadım...

her gidişin ardında tekrar sana dönmüşüm meğer, yolummuşsun...
gidiyorum dedikçe sana geliyormuşum habersiz diyene..
fuzuliM

Uzun zamandır düşünüyorum, aklım karışıyor... Kalbimin sesini duyuyor muyum, hayır... bu içimdeki ağrılar, kalp sesimi bastırıyor belki de, yapamıyorum... seviyorum ama diyemiyorum, gözlerine bakıp bakıp susuyorum işte. Ne zaman duysam sesini bir umut doğuyor, unutuyorum, dünyayı, inan... hani biliyorsun işte... Beni ters düz ettiğin günden beri, içimde ışığa, aydınlığa karşı bir eğilim var, içimdeki o sonsuz karanlığa öyle bir ışık yaktın ki, korkuyorum... tuhaf bir korku işte, daha önce hiç bu korkuya kapılmamıştım...

Bu öyle bir şey ki, sevgi diyorlar ya adına, öyle derin bir kuyu ki... Sana dair ne kadar güzel hayaller varsa bir tek sözüne darmadağın oluveriyor (gerçeklikleri).
Bir kaç güzel anısı olsun sevgiyle bir tuttuğumuz o güzelim sohbetlerimizin.Seni sevmek istiyorum desem de gönlüm (de), kitaplarda adına ’’aşk’’ dedikleri mana benliğimi hemen sarıveriyor...
Seni seviyorum diyemem, diyemem şimdi. Belki sonra da diyemem, başkası var beni kendine çeken, Senden önce, çok önce...
Onun verdiği savaşta esir düştüm ben. Boynumda onun ipi var, ayağımda ona ait pırangalarım.
Hem ben ona esir düşmeye de meyletmiştim, Ki sen yoktun ondan önce. Hem olsaydın da ne olurdu ki ben Aşka çok uzaktım ve sen de annenin kucağında meme diye ağlayan bir çocuk!
Sana dillenmesin diye şiirlerde gizleyip durduğum şeyler var. Kimseler duymasın, sus... Sadece bir şiirde aşikar severim seni başka türlüsü olmaz/Anla beni/.
Hem seni seven olacak, benden çok seven... Kıskanacağım, çünkü bana kaçamak bakan bu gözler ona esir olacak... Belki bana yazdıklarından daha güzel sözlerle ona şiirler okuyacaksın, ona...

Kıskanmayacağım işte, kıskanmayacağım... Göz göze gelip seviyorum dedikçe... Mutlu ol, Sevgili’m...

İnci’n...

Ey gönül,
Halime ağla ki,
bu dert gözyaşlarıyla pak oluversin

Ey gönül,
Kim ki sever bir güzeli
(O) güzeldir, sevgi çirkine yol alır mı hiç?

Ey gönül,
Kim ki sever sevgiyle
O bir yoldur, zerrenin bütüne gittiği yol!

Ey gönül,
Halime ağla, sen yine
Gam, keder, onun vermediği sevgiden

Ey gönül,
O; beni sev ki seveyim seni dedikçe
kahır gelip bu cana cellat oluyor

Seviyorum Gönül, O da seviyor
bu nasıl bir iddia ise
İspatı ki sensin gönül,
Sen ve Sende Sır olan!

Dilşad...

Sen İnci ben Dilşad: Aşk kaybettim denilen yerde bulmaktır (1)