usulca fısıldadı zaman ' Artık bana bırak 'bütün İstanbul vapurlarında yalnız olduğum biliniyor en onmaz saatlerinde yaşam sevincimin böylesi özgürlüğe diş bilediğim akıntılarla korkunç katliamlar söyleştiğim ya da intihar denli düşüncesizliğim / doğrudur bütün İstanbul vapurlarında sabahlara doğru sisleri dağılmayan / benim insanları en umursamaz değer yargılarıyla süzen iki aşık gibi / iki kişi gibiyim aynı denizin kıyısında / ama başka başka yerlerde / seninleyim ellerim sevda yorgunu / sulara vurmuş yüreğim bütün İstanbul vapurlarında akşamlara doğru sisleri dağılmayan benim diyorum ki . . bu İstanbul alacasında seni bulsam / aydınlansam Kızkulesi’ ne vursa ışığın / Sarayburnu’ na tıpkı bütün Cumartesileri gibi Galata Köprüsü’ ne insem sensizliğin tenhasından kalabalıkla yıkansam / arınsam yalnızlığımdan bütün vapurlarının güvertesinde bu şehrin bütün sokaklarında / bütün odalarında adın yakılsa gece yarılarında / ısınsam ve çekip gitse bu mevsim / yıkılsa bu kış hiç olmasa bir daha her semtinde bu şehrin / her saatinde seni düşünsem adın yakılsa bütün İstanbul vapurlarının güvertesinde sislerim dağılsa yalnızlığım . . üşümesem |
sulara vurmuş yüreğim,arınsam yalnızlığımdan,aldııııı götürdü beni .elinize sağlık bende sevgiler bıraktım sayfanıza .benim yalnızlığımdan.