düştüğün an
bulaşmaz çamura kire hiç özün
tövbeye düştüğün an yak dediysen yanan temizlenir nedir bu hüzün umuda düştüğün an çok dediysen yakarsan gönlünü fikrini her an içinde hak ile dönerken devran yenilmez kibrine edep ve irfan yerlere düştüğün an kalk dediysen dirilmeyi doğrulmayı yeniyi günler aylar eksiltirken seneyi öğrenirsin buğdaydaki deneyi secdeye düştüğün an yük dediysen yük olmaz bilirsen nefes ardını seyretmeyi dene gerçek yurdunu münker nekir neyler eyle virdini bahtına düştüğün an tek dediysen söyle be dünyevi ömrü hayatın faydası yok ölülere feryadın gereği nedir ki edebiyatın sükuta düştüğün an hak dediysen |