günaydın bile dedim sabaha...
güneş yüzünümü asmıştı ne...
maviden bir parça çalmışlar sanki... sahi nerde benim çoçukluktan kalma umutlarım.. hani şu sol mememin altındaki kıpırtı... dur ya bugün mevsim kışmıyıdı... peki bu bahrdan kalma tenime bulaşan gül kokusuda neyin nesi... offf unutkanlıkta başa bela sanırım ilaçlardan... dogru ya mevsim kış güneş yüzünü asmış benim ruhum buz sol memin altındaki kıpırtı kırık dökük umutlarmı onları ölüme satalı çok oldu |