Parmak uçlarım da yürümek istiyorum denizi
Islanmadan!
Hiç geçmeden kıyından
Terk etmeden hiçbir kenti
Yağmuru alıp avuçlarıma
Aldatmadan herhangi bir damlayı
Gitmek istiyorum.
Sıradan gitmek
Kanatmadan bir parçanı
Bir şehirden
Diğer bir şehrin kıyısına.
Acı bırakmadan ardımdan
Ve aldırış etmeden sergüzeştliğini
Alıp gitmek istiyorum geçmişi
Çok uzaklara değil belki de
Ama bacanın dumanını görmeyeceğim bir yere
Nefesini duymayacağım bir yere
Uzaktan bakarım olmazsa
Duymak için yanın da olmak gerekmiyor ya!
Hem bir bakarsın düşerim maviliğine
Bakmazsan kararmıştır zaten gök, biraz da yüzüm.
Çiçekleri kokusunu duyarsan
Toprak olmak istersen suya
Alırsan yanına bir karanfil
Bil ki !
Dönerim ver yan sız gül’üşüne
Samim olalım !
İkimiz de ayrı ayrı kentlerin aşklarıydık
Sen hangi sahil de üşüsen
Ben üstüme alınırdım meltemleri
Ne zaman biz’den bir nakarat çalsa
Sen ağlardın
Ben susardım
Ben ağlarken
Sen bir b’aşka susardın
Neyse daha fazla üşütmeyelim satırlar da
Üstüne alın sende
Ve beni hatırla Aralık ta
Susarken gül biraz
Ki bizden yana anıların olsun
Acı toplamasın gamzelerin
Yoksa!
Aldırış etmem dudaklarının sahibini
Yanın da biterim.
Biraz deniz
Biraz toprak
Biraz da gök mavisi olup yanı başına düşerim.


Bedbin Dekur | Gök Mavi