İnsanın çocuğu ile övünmesi kendisiyle övünmesi demektir. SOMERSET MAUGHAM
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
SONUNCU BAHAR
İbrahim Ozan Vural
5,0 / 1 kişi ·0 beğenme · 1 yorum · 790 okunma
SONUNCU BAHAR
Sonbaharın yapraklarını dökebildiği.
Ama hiç yaprak dökmeyen ağaçtım. İçimde ilkbaharı yaşatarak açtım. Öyle kolay kolay pes edemem. Yapraklarımı bir hiç uğruna heba edemem. Sevdiklerimi öyle hiç olmamışlar gibi bırakamam. El alem ne der korkusuyla değil. Vazgeçemem bırakamam onları yerlere. Hepsi kalbimin derinliklerinde bir yerde. Ama sen... Senin yaprağın başka bir ağacın başka bir dalında. Orada bulmuş yaşam kaynağını belki de aşkını. Belkide senin ne bir ağacın ne bir dalın ne de yaprağın var. Şu ilkbahar kokan soframda, bilemezsin. |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
SONUNCU BAHAR şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
İbrahim Ozan Vural
Cevap Yaz Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 26.1.2015 18:16:36
Puan
: 5.0 / 1 kişi
Okunma Sayısı
: 790
Yorum
: 1 yorum
Beğeni
: 0 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.