SONUNCU BAHAR
Sonbaharın yapraklarını dökebildiği.
Ama hiç yaprak dökmeyen ağaçtım. İçimde ilkbaharı yaşatarak açtım. Öyle kolay kolay pes edemem. Yapraklarımı bir hiç uğruna heba edemem. Sevdiklerimi öyle hiç olmamışlar gibi bırakamam. El alem ne der korkusuyla değil. Vazgeçemem bırakamam onları yerlere. Hepsi kalbimin derinliklerinde bir yerde. Ama sen... Senin yaprağın başka bir ağacın başka bir dalında. Orada bulmuş yaşam kaynağını belki de aşkını. Belkide senin ne bir ağacın ne bir dalın ne de yaprağın var. Şu ilkbahar kokan soframda, bilemezsin. |