BİLSEYDİM AĞLAMAYI
Ablak yüz hilal kaşa uymuş badem gözlerin
Çıldırtıyor insanı işvelerin nazların Dilsiz olsa karşında dillendirir sözlerin Nerden öğrendin güzel sen coşup çağlamayı Kirpiklerin ok gibi gören göze batıyor O cilveli gülüşler derdime dert katıyor Nerden çıktın karşıma aşk başımda tütüyor Ak gerdana dökülsün bırak saç bağlamayı Vahşi bir tay gibisin varılmıyor yanına Asiliğin virüsü yuva yapmış kanına Gece gündüz diz çöker köle gibi önüne Oturup da ağlardım bilseydim ağlamayı Seni gören yüreğim erim erim eriyor Her yerlerim titriyor sanki saram giriyor Sana bu akılları bilmem kimler veriyor Çözüm doğru diyorsun yaptın mı sağlamayı Sığmıyorsun kabına bahar seli gibisin Ne yapcağın bilinmez sanki deli gibisin Arıkanı kavuran hazan yeli gibisin Bırak artık ne olur şu yürek dağlamayı |