HİÇ OLDU
Ömür hicran ile geçiyor heyhat!
Yaşamak ölmekten daha güç oldu Unutmak ne mümkün sevmek kabahat Soluk alıp vermek sanki suç oldu. Bin kere öldüm de her bir yaradan Felek çekilmedi yine aradan Vazgeçmek bilmedi bahtım karadan Başımda ağaran tel tel saç oldu. Boşaymış uğruna bedel ödemek Yanılmış yanmışım yalanmış demek Harcadığım çaba verdiğim emek Döktüğüm gözyaşı, hepsi hiç oldu. İçim kan ağlarken güldüm yine de Kaç gece uykumu böldüm yine de Kaç kere vuruldum öldüm yine de Saymadım yediğim darbe kaç oldu. Gönlümde yıllarca dert istiflendi Hayaller pas tuttu düşler küflendi Bir hazin bitişin sûr’u üflendi Umut etmek için artık geç oldu. Sönmeye yüz tuttu çoktandır hârım Yok özge bir sevdam yok iftihârım Ona gurur olsun bu intihârım Aldığım her nefes bile baç oldu. Hasan Hüseyin YILMAZ |