Budala Gönlüm
Gecenin yarısında gözlerimin karanlığında
Nefesimde ıslık aşk melodisi ritminde çalıyor Gençlik çağı hislerim uyuyan zerrelerimi uyandırdı Derinden çığlığım öyle acıdı ki titreyerek uyandım Budala gönlüm peşkeş çekti acılarımı yıllara Yüreğimin esintisi kayalara vurdu çığlığında Köpürüyor kendi yalnızlığında Dolanıyor dalgalarda savrulan rüzgar gibi sevda Hangi geceye yaslansa çığlığım Kanıyor damarlarımda sen Her azama işliyor kabukları insafsızca Ağırlaşan yükümü taşımıyor bedenim Çarmak duygular karışıklığın içinde Geçmişin dirilişin de yalpalanıyor göğüs kafesim |