-Fevziye Demircioğluna-
F erâset sahibiyken "İBLİS" tuş etti bizi
E y ferâset! affeyle ne olur şu densizi V ahâmet! ne vahâmet! yüklendik ferâseti Z ehir zakkumu yuttuk yitirdik adâleti İ blis denilen lâin "yutturdu bize hapı" Y aktı yüreğimizi dolaştık kapı kapı E l aman! dileyerek boyun eğdik tabibe H asta olan kalbimiz sırt çevirdi "HABİBE" A lçaklıksa alçaklık! ne dense kabulumdur N e dense yeridir ki, aklanmak onurumdur I srara ne hâcetti ,insan yanımız gaflet! M aksadım af dilemek,ne olur beni affet! E y mağdur! mağduriyet olsun senin gururun F erâset hırkasını giyin olsun onurun E şeklik bize kalsın,sende olsun ferâset N âdim olan bu kalbim dilenirken merhamet D ers olmuş, tembih almış,pişmanlığım sırtımda İ llallah’a inanmış kalbim bunun farkında Y aradana sığınıp hakkını helâl eyle E l hak! deyip hak için, şu garibi affeyle!........ |