-BAYRAM DEMİRCİOĞLU'NA--Bayram’ım; nereden nerelere gelmişiz Aah..edip,iç çekilen çağlarımızdır artık Yaradana emânet, vede kaç nefesliğiz? Reng-i ruhsârı atmiş ak karlara bulandık Ardımızda bağıran çağıran gençliğimiz Murad sandığımız şeylerle hep oyalandık Divânesi olmuşuz dünya denen meçhûlün Eni-konu bir nefes tadına doyulmayan Mis kokar sandığımız câzibeli o gülün İzinden gidiverdik koştukça yorulmadan Revâ gördük kendimiz, sefâsını sürerek Can çekti gönül kandı cefâsını çekerek İhtişam satın alıp çalım yedik iblisten O câzibe, O hülyâ meğer pamuk iplikten Ğâyibe taş atarız,had bilmeden ne cüret! Lâin’e boyun eğer düşünmeden o sûret Unuturuz, unutmaz son duraktır kerevet.... |