Koyu Bir Sen
Koyu bir kahve kadar acıdır yalnızlık.
Senin kokun beni sarhoş edecek kadar yalnız. Kahvenin o ağır kokusuna bile serpilmiş zehrinden Ben nasıl sarhoş olmayayım ki kederinden? Koyu bir gece kadar acıdır yalnızlık. Gecenin kederi beni saracak kadar yalnız. Sana da uğrayıp çağırıyor en derinliklerinden Ben nasıl uyuyayım ki kederimden? Koyu bir sen kadar acıdır benim yalnızlığım. Ve senin kederin, benim kederim olacak kadar yalnız. |