UY UY

Her gün çekti bir bilene sormadı
Uy benim sır küpü dillerim uy uy
Pul para çok, ama yara sarmadı
Uy benim hocalık hallerim uy uy

Kim ne yapsın tonca derdi azarı
Bezen koyup kaçtı hurda pazarı
Her diyarda bi köylümün mezarı
Uy benim dağılmış ellerim uy uy

Hayat bi engeldi aşmak zor olur
Hele bakın servet kime yar oldu
Bu dağların her zamanı kar olur
Uy benim biçare, güllerim uy uy

Kader mi kırılgan kul mu yalancı
Bu devri zamanın her şeyi sancı
Bin bi yerden tünel kazdı talancı
Uy benim kırılmış bellerim uy uy

Baykuş her öttükçe yaramı deşti
Kapılar kan ağlar binamız boştu
Ne haramı kesti ne kervan geçti
Uy benim tutarsız yollarım uy uy

Çamur çöktü, gözelerim körlendi
Dereler buz tuttu dağlar karlandı
Börtü böcek, su almada zorlandı
Uy benim talihsiz, göllerim uy uy

Şerifoğlu, batmış köyün bucağın
Bir saz kaldı gamla dolu kucağın
Durumu vahimdi sönmüş ocağın
Uy benim edersiz, küllerim uy uy

Ali Eliş
Sözlük:
Uy: korku acı acıma bildiren ünlem
(Türkiye Türkçesi Ağızlar Sözlüğü)