nasıl bir kış var ki böyle
fırtına yağmura karışmış
caddelerde sokaklarda
öbek öbek göl oluşmuş

hem yağıyor hem esiyor
damla mermiye dönüyor
yolda bir adam yürüyor
omzunda yük taşıyor
adımını zor atıyor
bir o yana bir bu yana
başını sallayıp gülüyor
hem gülüyor hem yürüyor
evdekiler yol gözlüyor
çocuk anaya soruyor
anası cevap veriyor
oğlum yoldadır geliyor
baba kapıyı çalıyor
ana kalkıp açıyor
omzundan yükü alıyor
indirip ağzın açıyor
biraz odun biraz kömür
ekmekler ıslanmış hamur
biraz zeytin biraz peynir
yanar soba çay demlenir
ekmekler ateşte ısınır
sofra ortaya serilir
Ya Bismillah çekilir
siyah zeytin beyaz peynir
afiyetle yenilir
çocuğa bir neşe gelir
baba buna çok sevinir
o gün çektiği çileyi
yolda yediği yağmuru
pantolunundaki çamuru
hemen o an unutur
sobaya yakın oturur
pantolonunu kurutur
çocuk babaya sarılır
ana sofrayı götürür
artan ekmek artan zeytin
birazcıkta beyaz peynir
soba için azda kömür
oda sabaha ayrılır
akşamaysa Allah kerim
baba yine alır gelir

kölecioğlu diyor alır gelir
baba yine alır gelir
yaşam dediğin nedir
nasıl olsa bir gün tükenir

Ahmet kölecioğlu 1989