KALDIRIMLARDA
KALDIRIMLARDA
Voltaya çıktığım her defasında Maziyi yaşarım kaldırımlarda Yüreğimin başı yar cefasında Vuslatı boşarım kaldırımlarda Pişmanlık bitmiyor ayıklanmayla Keşke keşke diye sayıklanmayla İçimde depreşen Hayıflanmayla Halime şaşarım kaldırımlarda Hedefi olmayan varılmazlığa Zifir karanlığa görülmezliğe Umutsuz yarine bilinmezliğe Hicranla Koşarım kaldırımlarda Bir sıfır kaybettim gönül cengimi Yürek’deki oklar bozdu dengemi İç’den içe yerim kendi kendimi Bendimi taşarım kaldırımlarda Yüreğimden geçen demir yolunu Koşar adımlarla kabir yolunu Gayesi olmayan ömür yolunu Yel gibi aşarım kaldırımlarda Kestane renklicem o elam gelse İlacım olacak söz kelam gelse Kendi gelmesede bir selam gelse Altunbaş çoşarım kaldırımlarda Esmen Altunbaş 13-01-2015 |