BİR ŞİİR'DİN SEN
Söz geçer mi seven kalbe
Gem vurulur mu duygulara ? Nasıl baş edersin duyuların la ? Beş duyu algılamazsa yarım insan olunmaz mı ? Yaşarken; yaşayan ölüye dönülmez mi ? Cevap ver ey sevgili Gözlerim seni görmeden aşkla ışıldar mı? Kulağım sesini duymazsa şarkıların tınısında gönlüm coşar mı? Gül kokunu duymazsam burnum gül kokusundan haz alır mı? Dilin susar tatlı sözler söylemezse benim de dilim lal olmaz mı? Tenin tenime değmese tenim buz tutup yüreğim sensiz üşümez mi? İşte ! Sen yoksun ya Oku bak neler oldu Yüreğimde sevgi pıtırcıkları yok oldu Mecnun’um sendin Leylâ’ na şiirler yazdıran Aşk nağmeleri kayboldu mısralar aymaz oldu Kalemimin ucu pas tuttu şiirler yazmaz oldu Samanyolu’na uzanan çoban yıldızım kaymaz oldu Aklım gönlüm firarda her şeyi unuttum Dilekler tutamadım Senin için dilediğim dileklerime dualarıma Amin diyemedim Artık şarkılar notalarını unuttu ne çaldığı belli değil Şiirler ağıt yakıyor Tüm hüzünlü mısralar ağlıyor Ağıtlar gökyüzüne ulaştı Gökyüzü karardı astı suratını yas ilan etti Tüm gücünle gürledi Bütün bulutlar hemen toplansın dedi Bulutlar korkudan titremeye başladı Gözlerinden harf damlacıkları boşaldı Sicim gibi sağanak halinde yağmaya başladı Kurşun gibi yağan imgelerin tam ortasında kaldım Her mısra ateş topu gibi delip geçiyor Yara açıyor tüm vücudum da Savuruyor tozu dumanı acı kelimeler Tenime işleyen hece hece buz kesiği kurşunlar Ruhumu üşütürken Vücudumu cayır cayır yakıyor Acımasız tor sözler ciğerimi söküyor Yüreğim en derinden kanıyor Bir şiir’din sen gönül kalemimden akıp gittin Gel ; artık gel ! Esmesin ayrılık rüzgarları Yağmasın hüzün damlası heceler Aşkın temiz saf hali yaşasın mısralarda Galip gelsin aşk vuslat kazansın şiirlerde ... Yeter ki gönülden iste olmayacak bir şey yok Küçücük bir kelebeğin kanatlarını çırpışında çıkan rüzgarla aşk fırtınaları eser dünyanın bir ucunda .... Yeter ki candan inanarak iste... N@ZLI HÜZÜNYILDIZI |