SAVAŞ DEDİ KADERİM
savaştım erkekçe
hem kanım aktı hem de terim hep çelikte idi ellerim ruhum gözlerimden baksa nasıl tetiği çekerdi ellerim bakır kızılı bir akşam da kanadı tenim kana bulandı her yerim ılık dereler gibi aktı kan kan kızılı oldu yer ve gök sevdiklerimi aradı gözlerim savaştım erkekçe kalleş ve haksız kavgada kan oldu ellerim ben başlatmadım ben istemedim bilirim bitmez bende bitiremedim bitsin kahrolası kavga kabile beddua ettim barış için dualar dilimde barış için açık ellerim. |
Sayın ATAY, icat edende bitirmişsiniz şiiri.
Evet kimsenin bitirebileceğini de düşünmüyorum şahsen.
Yaşamın ayrılmaz parçası kavga.
Gerek bireysel gerek toplumsal bir olarak zaptedilemiyen bir duygu.
Güzel bir şikayetnameydi, tebrik eder saygılar sunarım.