Ahuzarım Var Benim
Düşlerimde nehir oldun akarsın
Gel gör şu halimi dara düşüren Bilsen gül sinemi nasıl yakarsın Gaip gönlüm haldan hala düşüren Leyla’nın kaması sinemde saplı Mecnun olsam çöller bile yasaklı Sen sevin yitirdim olmayan aklı Şu garibi dilden dile düşüren Irmak oldum kan dökülüp ağlarken Bozlak oldum sevdan ile çağlarken Türkü oldum sırma teli bağlarken Mızrabımı telden tele düşüren Bir sevdadır ahuzarım var benim Siyah tel kalmadı yağan kar benim Yanar dağım yüreğimde kor benim Savurup ömrümü yele düşüren Kuru bağda yeşeren o dalları Göz yaşımla sulanan o çölleri Kim istemez has bahçede gülleri Bülbülüm gönlümü güle düşüren Belki yıllar oldu belkide asır İpek halı değil sergimiz hasır Kul Garib’im elbet olacak kusur Çiğneyip ömrümü yola düşüren Emine Çerçi |