Birleşen Gönüllerin Bedeli / 2Her ev kendi kederini yaşarken kendi kaderini de çizer aynaya baka baka yokuşları tırmanırken küllenemeyen yaşanmışlığı da yanımıza alır yaramız diye bağrımıza basar sabır taşlarından tespih yaparız gene de suçlayamayız kaderimizi bu benim alın yazımdır diye her evin bir kaptanı vardır rotasını belirlemek ondan sorulur bilinmez kapılar kapandığı an içerde neler yaşanıp yaşandığı bilinen o ki şuursuz sevinçlerimizden hayırlıdır şuurlandıran acılarımız der gene de mezar taşlarına bağlarız beyazlarımızı her akçe geçer akçe yanlış olandan yanlış olana dahi geçer akçe betonlaşan ruhumuzun değişimi son bulduğunda gene de kalbimizin en deni haliyle parlatmaya çalışırız her sevda bir elif dir çölünde dik durmasını bilene parlatmasını yorulmasını bilene iki yarından bir tam olmanın hükmünü kalbine birleştirip şükretmesini bilene gene de ağlamış kadınlık ruhundan bakarak vicdan yüklü bir esir taşırız öyle ya ! sonun biteceğini bile bile sevdamızı sırtımıza yükler bir parça ses olsun diye sonsuzluğa bırakırız öyle ya ! merkezinde Hü da oldukça O’nda O’ nu bulacaksın inatla inanacak onda o olmayacak O’nda O’ olacaksın ki deryasına düşen her damlası acıları sonlandıran dem olacak öyle ya ! yeşil sulardan boşanırken yeşil sularında boğulmak isteyen şifasını bekleyen şükrümüzü ekleriz gene de güzelliğine birleştiren buluşmaları birleşen gönüllerin bedeline suskunluğumuza saklarız Gülay GÖKTÜRK |
Budur...
Tebrik ve saygımla.