MAVİ GECE/PEMBE HÜZÜN
Esma da birleşen ah/lar
Külli bir hüzünle geceyi karşılar Ay-ın melodisi of/lar Kimbilir kaç dudaktan çıkar Arz/da niyaz olup yürekleri dağlar Gecenin feri yağışlı Yalnızların kaçınılmaz durağı Duymaz ondan başkası... Amansız hıçkırıkları Hüzün ve gece Hem sanık hem tanıktır... Gönül; Bu tabloya yanıktır. Herşey paylaşılır geceyle Kendine itirafdan kaçındıkları bile Pranga yok yüreklerde Duygular vazıh gecelerde Gecenin vird-i hüzün Değişmez yaz/ın güz/ün Hüznü yaşayamamak kalbe zulüm Zemheride odunun / kömürün Mavi gece-Pembe hüzün ... Zühal Z... 15.02.2008 |
annenin oğlu vurulmuş...
Bitmiyor okumakla...
Yetmiyor yaşamakla...