Belki Bir Gün Duyulur
Sevdası yüreğinde hançeri sinesinde
Adresi yad ellerde gezgin diyorlar ona Gülmüştü bir zamandır bir güzel sayesinde Kem sözde kem dillerde sezgin diyorlar ona Umuda eyvallahı doğardı her sabaha Tan vakti her ezanda tövbe etti günaha Yalnız bir kere güldü gülemedi bir daha Halinden anlayanlar bezgin diyorlar ona Suçu hep güvenmekti yaşadığı haksızlık Bir gönüle meyl etmek olamaz ki hırsızlık Kaderi mahkumiyet cezasıysa yalnızlık Parmaklıklar ardında üzgün diyorlar ona Bir şeyler arıyordu göğün de ötesinde Yanık türkü söylerken sessizliğin sesinde Takılıp kalan hasret oturup nefesinde Süzmeyi bilmeyenler süzgün diyorlar ona Herkes methiye sunar hep övgüdür seçtiği Bir parmak bal çalınır lakin zehir içtiği Belki duyulur bir gün şu dünyadan göçtüğü Sevmeyi hak sayanlar düzgün diyorlar ona Şiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN |