Eylülde HüzünHüzünlü bilirdim ben Eylül’ü Savrulan yapraklarda bir sonbahar Sen oldun ömrümün,solmayan gülü Hüzün,keder bu mevsimde ne arar Hazanda yaşarım artık baharı Kalbime Eylül’ün kokusu dolar Şu deli gönlümün yok ki ayarı Hüzün,keder bu mevsimde ne arar Varsın gelmesin bahar,açmasın güller Bir tatlı sözünde çiçekler açar Onu tanıyınca sustu şeyda bülbüller Hüzün,keder bu mevsimde ne arar Yaşarken ölürüm,merhabayı kesersen Seninle hazan da en güzel bahar Gönlümden bir demet gonca gül versem Hüzün,keder bu mevsimde ne arar |