SÜRGÜNDEKİ CEYLAN ŞEFİKA
Sürgündeki ceylan Şefika
Riyakâr gözlerin i ihtişamına doyulmaz Sanki safa Duvarlar tenine gölge düşürmüş solmuşsun Henüz şubat tayız, soğuk ve ayaz Sen ise bahar için fecre kadar temenna durmuşsun Süzülüşün bir kuğu belki de bir martı uçuşu Tarife sığmaz sevginin kalbimdeki duruşu Sürgündeki ceylan Şefika Kaşlarını çatmış bir havada bekledim seni rıhtımda Silüetini aradım sarı saçların omuzlarında Sensizliği tanımladım yıldızların doğuşunda Kızını da alıp gelsen Sürgündeki ceylan Şefika Özlettin kendini bir adım ötede bile Sevilmez cennet meyvesi mi sendeki gözler Niye Beyhude bu sözler, özlem beyhude Yazarım elbet kalbime silinmez Sürgündeki ceylan Şefika’ya özlem bu diye |