Gözlerimi Yormaya, Gönlüm İzin Vermiyor
Durduğuma aldanma, aylarca sessiz sakin
Sessiz duran kıratın, çiftesi pektir, sakın Sana bu son uyarım, ipini çekmem yakın Darağacı kurmaya, aklım çoktaan razı da Kalemini kırmaya, gönlüm izin vermiyor Artık güzler ne güzün, yazlar ne yazın olur Her nefes alışında, isyankâr özün olur Düzensiz tik-takların, dinmeyen sızın olur Sana çorap örmeye, aklım çoktaan razı da Yüreğini burmaya, gönlüm izin vermiyor Sana canım dedikçe, canımı zehir ettin Kirpiklerin ucunda, kanımı nehir ettin Hazanistan eline, gönüllü sefir ettin Çilesiz gün görmeye, aklım çoktaan razı da Sensiz devran sürmeye, gönlüm izin vermiyor Şefkat bonkörlüğüne, nankörlükse hediye Sıradan bir tanımla, bunun adı pespaye Taht kurduğun yüreğim, gam yüküne ardiye Alacanı sermeye, aklım çoktaan razı da Hesabını sormaya, gönlüm izin vermiyor Ebemkuşağı gözler, baştan alır aklını Yüreğine oturur, kıskanırsın şeklini Kirpikler ele verir, bütün gizli saklını Başka beden sarmaya, aklım çoktaan razı da Yâd’a meyil vermeye, gönlüm izin vermiyor Cepte keklik dediğin, kişi değilim gülüm Mutlak yokluktan sonra, anlarsın nasıl kulum Süzülen kirpiklerle, sulanır her gün yolum Kaşlarını germeye, aklım çoktaan razı da Sürmeliyi kırmaya, gönlüm izin vermiyor Görünen köy istemez, kılavuzu, tarifi Tükendi Delibal’ı son kullanma tarihi Her yanda sebil şimdi çıtkırıldım, zarifi Fettan gözler görmeye, aklım çoktaan razı da Gözlerimi yormaya, gönlüm izin vermiyor Celil ÇINKIR – 4 Ocak 2015 |