İbret_î Âlem
Doğayı ibret kılmış bize yaradan
Böğürtlene ulaşmak zor çalıdan Nerede bir güzellik dikene saklanmayan Gül dalının iğnesidir onu koruyan Bir kedidir arslan soyundan Pençesidir onu vahşi kılan korkulan Çiçek böcek mahlûkat Koku ten bakış duruş ölçülen Hangisi yana/kalır doğrudan Güçte ve inatta öte yok katırdan Kokusuna katlanınca şifa sarımsaktan Âh ile geçilmez bu ömür kahırdan İbret alınmalı tabiattan Dağlar bile yürürken sarsıntıdan Seyre gelinmedi dünya uzaktan Bir ceviz olup kabuğuna saklanan Ele saça kına olunmalı yaprağından Nar misali binlerce tane Başında tâcı ile bir kücük gövde İzi çıkmazken hiçbir kumaştan Kan damlar zahmetine katlanan yanaktan Sorulmazken görünen gözbebeği karasından Renklere takılırız mavi yeşil elâsıylan Kara dır oysa görmeleri odakta toplayan Bakmalı aynalarda yansıyanlara aldanmadan Yaşanmıyor ibret_i âlemden ders alınmadan Rabbim ayırmasın bizleri fikr_i akıldan **kiraz çiçeği** |
Ama hepsini doğru yol, şekil ve zamanda okumak, görmek ve kullanmak, daha doğrusu yaşamak için de akıl gerekiyor...
Kutluyorum sevgili şairimizi bu güzel, akılcı ve anlamlı şiirinden ötürü ....Kalemine, yüreğine sağlık ...