SENSİZ
Gecenin en koyu deminde,
Aklımı alır benden siyahi bir bakış Tuz bastır kanayan yarama, Dökülür tenimde inci tanesi, Kalbim bir yangın yeri Sensiz Mehtabın sinesinden Ateş böcekleri düşerken, Bir Aşık feryadı inletir geceyi, Nefes alışım sen gülüşüm ağlamam senle Yaşamak bir acı ve ıstırap çemberi sensiz Saçlarının kıyısında Bir Kış bahara dönerken Hasretle aradığım gözlerini bulamamak Kadere iğneleyip zamanı Kirpiklerinin mızrağında Gönül ateşini karıştırmak isterdim sensiz Beni zamansız bir sevdaya kurban edip Unutma ey sevgili gül, Çiçekler toplayıp gönül bahçeme Uğur böcekleri gibi topla hüzünlerimi Kor ateşlerde sana yanan bu yüreğimi Arada bir hatırla bırakma sensiz |