Aşktan ölmeli değil mi
Aşktan ölmeli değil mi
AŞK’tan ölmeli değil mi Meğer ben bilmiyormuşum acıdan şarkılar yapmayı Çiçekler açtırmayı meğer ben meğer ben bilmiyormuşum gök kuşağından renkler biriktirmeyi kuyruğundan çocuklara allı yeşilli uçurtmalar yapmayı kağıt uçaklar gemiler yapmayı bilememişim yüzdürmeyi mavi sularda uykularda sevmişiz çocuklarımızı *** açmamışız kalbimizi unutmuşuz utanmışız ya da yapmışız gurur seviyorum demeye meğer çook çok geç kalmışız oysa sevince aşktan ölmeli değil mi öyle akıllı mantıklı sevmek mi olunur altından geçmeyi bilmiyormuşuz ebem kuşağının AŞK’ için erkekken kadın kadınken erkek olmayı göze alamamışıız meğer biz sevdik sandık alamamışız göze her söze her söylenene kanmışız da inanmamışız ki gönülden seviyorum diyene meğer yeterince sevmemişim sevememişiz uğruna ölmeyi sevgilinin bilememişiz meğer kendimizi daha çok sevmişiz bizler birini seviyoruz sanırken onur demişiz gurur yapmışız meğer aşk bizi yeterince sarsmamış silkelememiş etmemiş perişan acıdan besteler yapmayı bilememiş kimse aşklardan barışlar üretmeyi meğer bizler hep bencil hodgam ve kibirli ve ve ve çocukça davranmış alınmışız acemi uğraşlarla oyalanmışız kendimizi aşık kendimizi şair ve bizler kendimizi bilge sanmışız koskocaman egomuzla Yüksel Nimet Apel 27/Aralık/2014/Cumartesi/Ankara |
alamamışız göze
her söze her söylenene kanmışız da
inanmamışız ki gönülden seviyorum diyene
Tebrikler ve mutlu yıllar diliyorum.