Sevdiğinde Hiç OlmaktırYar… Sensizlik Ne müthiş bir hicran Bilmem ki hangi sevdayı ansam Yüreğime hüzün zerk eden sessizliği aralasam Ancak Seninle anladım Hasretin dağlayan nar olduğunu Firkatleştikçe ruhumun kopmalar yaşadığını Gözler bırakırken, sineye boran dokunduğunu Çıkarım Dağlara, ıssız yamaçlara Dinlerim ruhuma seslenen sezgileri Düşler, düşünmek isterim, umut bahtiyarlığını Sabrın, ihsanın, ihlâsın, şiarın unutulmayacağını İnsan Çile çektiğini sanıyor Gerçek çileyi hakkıyla kavrayamıyor Bir zaman sona hemen umutlardan kopuyor Yaprak misali sararıp soluyor, sahibini unutuyor Aşk Sevdiğinde hiç olmaktır Hak ve hakikat şiarından kaçmamaktır İrfan farkıyla yaşamanın idrakiyle bakmaktır Nefsin için değil, ihlâs üzere haşyetle kul olmaktır Mustafa Cilasun |