Onlar yüreğimi kanattı Yine de adım adım ilerledim Geri dönmedim Dönemedim Dönmek istemedim
O yollar benim meskenim oldu Yüreğim daha çok kanadı
Bir çıkış yolu aradım Bulamadım Kanayan yarama bir Gül sardım Sararken daha fazla yandım
Sonra bir gün Gül‘ün bana seslenişini duydum
Ağlama senin yarana ben merhemim Bırakmam seni Yanında ben mesken tutarım Kanayan yarana ben deva olurum
Sev Hep sev Sen sevdikçe Başka diyarlara kapılar açılır
Yüreğinde kavrulan Sana bir hediye Gökten inen bir kar tanesi seni bulur ya İşte oda seni bir gün mutlaka bulur
Yollar Kırık taşlı yollar Onlar senin meskenin olsun Çünkü o yolun sonuda sen varsin Seni senden alan Seni sen yapan Varlığına anlam katan Yegane ve baki olan gerçeğe ulaştırır
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Taşlı Yol şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Taşlı Yol şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
yollar bir hayatın hikayesidir bazen uzun ve yorucu bazen bazen bitmez sevilen özlenen uzkalardaysa ..yollar hep bir hüzündür aslında..bizi bazen her şeyden uzklaştırır ..tüm yollarınız sevgiye çıkması dilegimle.selamlar..
Acılarınla sen kalbimi susturdun Dolu dizgin duyguma hapis olmamak için Yalnızca bir tek sen tek sen sarmadın şu lodosa tutulmuş bende ki beni sadece beni benden edendin sen tek özümdeki beni alıp temelinden beni yok ettin sen bir mıh gibi kalbimi delerken de hiç düşünmeden kanlarını akıttın avucuma bir duygu bir his bulup yettiğim de en gaddar halini getirip oturtun şu saf usuma
meşk ne aşk ne var mıdır yok mudur karma karış oldu her bir şey sana çarpan bu garibin hali de ne böyle bu sevgi yumağını bir açabilsem ve çözülüşünü bir bilebilsem olurum belki de birilerine merhem tutkumu alışkanlık mı yoksa bir korkumudur içimdeki bari bir anlayabilsem içim dışım ateş yanar da durur yoksa bu mudur benim hissem içimde öyle sevgiler pişer ki gözü kör olası sarıp sarmalar sevgim seni daima bir gelsen ah bir gelseydin ya ömrümün cehennemin de cennetim olurdun sen
bir aykırılık dürtüsünü sokup da gittin içime sakın ha deme sakın sen seni bana mutluyken hüznün koynuna itince fena yandı canım sararıp soldu şu senin hediye ettiğin sol yanım arım bal tatlım boncuk gözlüm kalbi duygular içinde en yüceden sözlüm tüm bedenimle kaldım mı şimdi baş başa bir su yoktu şu yangın hayatım da içemedim kana kana eğer ki bende ki doğrular da seni düzeltmiyorsa hiçte lazım değilsin ne sana nede bana oysa bir zerrene ne deryalar vermiştim durma çek elini sımsıcak kalbimden benim ruhuma sığınıp da ısınmasın ellerin koy ver de yaban ellerde donup da gitsin bedenin… ---- (29.12.2014) AZAP…
Kadri ATMACA (AZAP) ------------------------Bu gün. Bir gönül dostunun şiiriyle güzel şiirinizi selamlıyorum...
bazen bitmez sevilen özlenen uzkalardaysa ..yollar hep bir hüzündür aslında..bizi bazen
her şeyden uzklaştırır ..tüm yollarınız sevgiye çıkması dilegimle.selamlar..