Merdivenbasamakları çok yüksek kadim merdivenlerin adımlar ağlayarak başlar ve sessizleserek biter o basamaklar bize en değer verilenlerle başlar zaman geçtikçe çıkılır sevilenlerle basamaklar birgün biri çıkagelir bir basamağa kimdi nerden geldi buraya konmağa? kalbimiz ısınır yüzümüz güler bir anda sevgiyle kalbimiz güller açar çıktıkça basamaklardan hüzünlerde eder ziyaret gözyaşları sel olur deryalara dönüşür edep varmaya çalışırken mutluluk denizine acılarla tanışır yanar yürek dünya aleminde yalnız ara basamaklarda vardır bir teselli yürek yanarken az bir söndürmedir bir nevi benimdir düşündüğü ... seninim olmuyor zamanla anlıyor aşık ... yine de solmuyor çünkü bir gün gelir ki öyle bir sevgili işte odur ruhun derinliklerindeki tek mevki bırakmaz seven onun kalbindekini son basamağa varıncaya kadar tek sevdiceği |