Yırtık Kağıtlar
Düşünürdüm solgun yüzünü...
Mesela ayrılık esti mi solardı yüzünün gümüşü Kirli hırkama sarardım üşüyen ellerimi Kalem tutardı. Her satır buram buram sen kokardı.. Hava rahmet yağardı. Dışım bahar içimde fırtınalar kopardı. Bilmezdin. Sana idi içimin şiiri. Yırtık kağıtlar cebime ağır gelirdi Dökülürdü cebimden ayrılığın dizeleri. Bahar gelirdi.. Müşterisiz kalmış bir aşk lokantası gibi takılırdı boğazımıza ayrılığın çemberi. Kış gelirdi , üşürdü kemiklerimin neferi.. Soğuk ellerimi beğenmeyip başka ciltlerde buldun geceleri. Karanlık geceleri. Sardım boynuma tek tek Bir intihar yuları gibi.. Merak ediyorsan? Sana senden daha iyi bakıyorum Öperek sabah uykusundan geceleri. Öperek severdim ellerini. |