UZADIM GÖRÜNMEZE
Yaşam bize kendini iki dönem yaşatır
Bir dönemde yavru kuş kanatlanır uçmaya Bakışlara sürülmüş gökkuşağı umutla. Uçup uçup konmalar kararlılık içinde Kabul görmez bir zaman uyaran aldanışlar Mesafeler boyunca açlığı geliştirmiş Karmaşaya yenilmiş beyhude söylenceler Yaralanmış anaç kuş Kaf Dağı’nda vurulmuş Ağır aksak ses soluk inmiş kurak bir yere Üflemiş farkındalık esir alan neyini ikinci döneminde Art arda gelerek kapıları kapatan Bu kaçıncı azardır zamanın diliminde Hayat hamalına bedel veriyor şiir Dönemsiz yaşamanın yorgun alınteriyle Karardı ekranlarda yaşamsal pusulalar İki sus bir şiirdir bana bağrını açan Soluk almak kalıyormuş ardında aklımızın Tutulası ellerim uzadı görünmeze |
Yaşam evet iki tane ben sunar hepimize. Henüz kendini, insanları tanıtmadan önceki beni verir önce... hatalar, yanılgılar, yanlışlar, yanlış kararlar, bilinçsiz tavırlar, davranışlar... ne kadar sürünsek de bir ders çıkarmayı bilemeyiz ...çünkü akıl ve algı yetimiz henüz daha değil der..Daha çekeceğin var der...devam eder...her deneyim, her tecrübede karınca ayağıyla belki bir yerlere gelenler olur elbet şanslıysılar eğer özümsemeyi bilebilmişlerse özünü her şeyin...Birinci fasıla cehalet dönemi bu şekilde kapanır kimine bilir, kimine bilmez buğulu camlar ötesinde...
Sonrası büyünmüştür biraz daha... biraz daha önceki acılarla hesaplaşmanın yanısıra yenilerine de yer açma faslı başlamıştır... Bunun yanında umutlar, beklentiler, uzanıp da tutamadıklarımız, tutup da düşürdüklerimiz neler nelerrr
Sayın şairimizin şirinde obje olarak kullanmış olduğu kuş örneğinde olduğu gibi daha bir ağır olunmuştur artık.Çoğu hatalardan dolayı kendimize acımaktan, yine acaba diye diye bir kez daha uçmaya heveslenmekten, kendimizi alamayız .Yaşıyoruzdur çünkü ...acabalar bitmez keşkelerin gölgesi olur .Her şey evet zıtları anlamak kadar da kolay değildir aslında ..bir de bunların arasındaki algılamada geçen süre vardır... Vurulmalar sayın şairimizin dediği gibi vurulmalar bütün beklentiler ve acıların yakan ateş çemberinde...
Sonrası mı ...3.fasıla eklerim ben bundan sonra sayın şair ...şiirinizde dediğiniz gibi ellerimiz uzaklara uzanmış halde öylece işte ..öylece...
hep öylece sonsuzluğa... vakit ne eski vakittir artık, ne biz eski biz...kabullenişin o külçesel ağırlığı ister istemez çöker bedenimize... Değil elimizi uzatmak... artık bir elimizin olduğunu bile unutur hale geliriz..Ne işe yaradığını ellerimizin ...Ahhh ahhhh ahhhhh
Karşı ki dağlar sallandı duydunuz mu ...ben duydum ...Ömür sayın şair ömür işte ..kim var ki elleri uzanmamış giden kim var ...her şeyi aldım her şeye doydum herşeyim oldu diyip giden ...Bilincimiz olsa da işte geçmişe nazarlı yine ersek de o erince yetmez artık ...bilmek de yetmez bir yerden sonra ...o da yetmez :((
Yaşamı ince elekten eleyip süzen insan hayatını irdeleyen , Düşündüren değerli bir eser okudum.Teşekkürler.
Selam ve saygılarımla.