DİLEK VADİSİ
V E R M İ Ş İ M
Yıldızlar peşinde tükenmiş ömrüm, Dilek vadisinde mola vermişim. Temmuzda kar umar divane gönlüm, Esrik duyguları yele vermişim. İpek mendillerde gözyaşım yorgun, En ünlü müzede gençliğim sürgün, Saklamış, saklamış, sonunda bir gün, Kendi sırlarımı ele vermişim. Bir hüzzam besteyle içten coşarak, Dilek vadisinden öte taşarak, Vuslat ocağında közle pişerek, Tüten yüreğimi küle vermişim. En berrak yarınlar yansır sözümden, Bindallı çiçekler açar özümden, Sevda mevsiminde iki gözümden, Dökülen yağmuru güle vermişim. Bunca yıl ardıma baktım boşuna, Hayaller yükledim ümit kuşuna, En zorlu yolların, en yokuşuna, Salıp GÜNBEYLİ’yi yola vermişim. Mahmut TOPBAŞLI |