Kürtçe Bakışalım...Kabullenmektir madem sevmek Düşleyemedikleri Rutubetinde deniz mavisi, Düşleyebildikleri Sarılgan sarmaşık İfşası ağır hafifmeşrep Yar dediğin; Kırçık saçlarıma düşen ilk ak Ben olup, düşmeli düşlerine… Velev ki, Alfabesi yok sevdanın Gözlerdir gönüle akar madem Yâr dediğin; Her dilde sevmeli, Kürtçe bakışalım yeter… Cıgaramın uçuşan dumanı değil Katranı olmalı ciğerlerimde kalan Düştüğüm uçurumlardan çekip alan el olmalı Gem vurdurmaz doru deli tay gibi hırçın, Çimenleri ezen fil gibi tepinmeli Yüreğimin orta yerinde İlk hecesi gibi düşmeli Tane tane… Ona yazılan hüzünlü dizelerimden… Anahtar deliğinden sızan ışık olmalı Yalnızlığıma… Yanaklarından süzülen hisli kristaller düşürmeli Yutkunurken gözlerinden Ben ağlamalı, Ben gülmeli … Bir martı gagasına tutunmuş simit olmalı Asılı kalmalı sevdası bulutlara Dağların yamacına yazmalı “önce vatan” gibi “En önce aşk” !... Yâr dediğin; Dert değil, Ders olmalı tüm destanlara… Şükrü AKTAŞ |
Velev ki,
Alfabesi yok sevdanın
Gözlerdir gönüle akar madem
Yâr dediğin;
Her dilde sevmeli,
Kürtçe bakışalım yeter…
Muhteşem farklı bir kalem ve çok sevdim bu kalemi ben Kürtçe bakışalım yeter çok harika dize muhteşem
saygımla