BU ADAM İSTANBUL'U YAKARKim demişki erkekler yanmaz ağlamaz diye Bu adam gözyaşını döker haberin olsun Niçin sarıldın böyle efkara sebep niye Çivi çiviyi birgün söker haberin olsun Bu adam İstanbul’u yakar haberin olsun Ben sana düşkün sana meftunum bilmedinmi Yaşlarımı elinle ağlayıp silmedinmi Benim içim yanarken halime gülmedinmi Benim ahtım boynunu büker haberin olsun Bu adam İstanbul’u yakar haberin olsun Ne ateşe dokundum ne külünde har gördüm Ne sevmesini bildim ne gönülde yar gördüm Ne utanması kalmış ne yüzünde ar gördüm Aşığa çok naz etme bıkar haberin olsun Bu adam İstanbul’u yakar haberin olsun Silmem göz yaşlarımı gelip silene kadar Sakın geriye dönme aşkı bilene kadar Git gözlerim görmesin seni ölene kadar Ahım yerde kalmaz çıkar haberin olsun Bu adam istanbul’u yakar haberin olsun Seni yurt köşesinde bucak bucak ararken Ha şimdi ha çıkacak ya sabır Harun derken Yıktın benim dünyamı vuslata çeyrek varken Senide bir vefasız yıkar haberin olsun Bu adam İstanbul’u yakar haberin olsun HARUN YILDIRIM |
Acılarınla sen kalbimi susturdun
Dolu dizgin duyguma hapis olmamak için
Yalnızca bir tek sen
tek sen sarmadın şu lodosa tutulmuş bende ki beni
sadece beni benden edendin sen
tek özümdeki beni alıp temelinden beni yok ettin sen
bir mıh gibi kalbimi delerken de
hiç düşünmeden kanlarını akıttın avucuma
bir duygu bir his bulup yettiğim de
en gaddar halini getirip oturtun şu saf usuma
meşk ne aşk ne var mıdır yok mudur
karma karış oldu her bir şey
sana çarpan bu garibin hali de ne böyle
bu sevgi yumağını bir açabilsem
ve çözülüşünü bir bilebilsem
olurum belki de birilerine merhem
tutkumu alışkanlık mı yoksa bir korkumudur içimdeki
bari bir anlayabilsem
içim dışım ateş
yanar da durur yoksa bu mudur benim hissem
içimde öyle sevgiler pişer ki
gözü kör olası sarıp sarmalar sevgim seni daima
bir gelsen
ah bir gelseydin ya
ömrümün cehennemin de cennetim olurdun sen
bir aykırılık dürtüsünü sokup da gittin içime
sakın ha deme sakın sen seni bana
mutluyken hüznün koynuna itince fena yandı canım
sararıp soldu şu senin hediye ettiğin sol yanım
arım bal tatlım boncuk gözlüm
kalbi duygular içinde en yüceden sözlüm
tüm bedenimle kaldım mı şimdi baş başa
bir su yoktu şu yangın hayatım da içemedim kana kana
eğer ki bende ki doğrular da seni düzeltmiyorsa
hiçte lazım değilsin ne sana nede bana
oysa bir zerrene ne deryalar vermiştim
durma çek elini sımsıcak kalbimden
benim ruhuma sığınıp da ısınmasın ellerin
koy ver de yaban ellerde donup da gitsin bedenin…
---- (29.12.2014) AZAP…
Kadri ATMACA (AZAP)
------------------------Bu gün. Bir gönül dostunun şiiriyle güzel şiirinizi selamlıyorum...